Merken lijken een bedenksel van de moderne marketing en reclame industrie. Niets is minder waar. In het oude Egypte gebruikten de baksteenfabrikanten al symbolen op hun stenen om hun producten te kunnen identificeren. Handelsgilden in het middeleeuwse Europa gebruikten ‘trademarks’ op hun handwerk om consumenten een consistente kwaliteit te kunnen garanderen. Het merk ontwikkelde zich in de 18e eeuw toen de namen en afbeeldingen van dieren, plaatsen van herkomst, beroemde personen en/of andere symbolen de naam van de producent gingen vervangen.
Wat moet je hier als zelfstandige mee?
Een merk maakt een product of dienst herkenbaar. Dat geldt ook voor jou als zelfstandige. Want in de grote massa van mensen die dezelfde dienst aanbieden als jij moet je toch zorgen voor onderscheidend vermogen. En dat kan een merk voor je doen.
What’s in a name?
Een merk bestaat niet alleen uit een naam. Het is een samenstel van naam, logo, kleurgebruik, tone-of-voice en (in het geval van een product) de verpakking. Dit samenstel wekt associaties op bij de beoogde consument/klant. Zodanig dat deze vindt dat hij/zij dit nodig heeft en daar geld voor wil uitgeven. Met andere woorden: een merk creëert vertrouwen bij de klant/consument. Vertrouwen in het product en de aanbieder. En dat is de eerste stap naar het doen van zaken.
Hoe doe je dat, een merk bouwen?
Door jezelf vragen te stellen. Wat is jouw drijfveer, waar geloof je in? Wat wil je betekenen voor je klant? Welk probleem van de klant los je op? Wat is jouw unieke talent, waarin ben jij het allerbeste? Hoe wil je werken? En wanneer heb je je merkbelofte ingelost? Het antwoord op deze vragen is jouw inspirerende identiteitsprofiel.
Jouw drijfveren en je product
Je product of dienst: daar ben je natuurlijk helemaal enthousiast over. Anders was je niet als zelfstandige van start gegaan. Zorg dat je jouw product helder en duidelijk over het voetlicht kan brengen. Wanneer het je moeite kost om uit te leggen welk probleem je oplost zal een ander het helemaal niet snappen. Test je aanbod uit in je eigen kring! Gebruik je drijfveer vooral ter inspiratie van jezelf. Je klant wil vooral een oplossing hebben.
Je ideale klant
Het helpt om je voor te stellen hoe jouw ideale klant eruit ziet. Is het een man of vrouw (een klant is altijd een mens, ook een bedrijf wordt door een mens gerepresenteerd)? Jong, middelbare leeftijd of juist wat ouder? Welke behoefte van deze klant ga jij vervullen? Omschrijf dat zo duidelijk mogelijk, zoek er plaatjes bij, visualiseer je klant.
In een volgende blog werk ik het identiteitsprofiel wat verder uit, zodat je er zelf makkelijk mee aan de slag kan gaan.
donderdag 21 oktober 2010
zondag 29 augustus 2010
Over keuzes maken
In ieder veranderproces, of dat nu gaat over werk- of levensgerelateerde veranderingen, moet op enig moment een keuze worden gemaakt. Een keuze voor een bepaalde richting, oplossing, aanpak. Een keus voor het één houdt automatisch in dat iets anders niet wordt gekozen. En dat is griezelig. Want hoe weet je nu dat je de goede keus hebt gemaakt. Dat je niet die andere richting had moeten kiezen. Die terughoudendheid in het maken van keuzes zie je vaak in het bedrijfsleven. Er moeten (markt)onderzoeken worden gedaan, studies worden opgezet, er moet met veel mensen worden vergaderd. Want een verkeerde keus kan vergaande consequenties hebben. Dus worden beslissingen uitgesteld.
Voor zelfstandigen schuilt het gevaar van niet-kiezen op een ander vlak. Wanneer je geen keuzes maakt lijkt het net of alles nog mogelijk is. Het uitstellen van het maken van een keuze leidt ook tot het uitstel van het ondernemen van actie. En uiteindelijk gebeurt er niets. Of te weinig. En bereik je de voorgenomen doelstelling niet.
Het onderstaande korte essay kreeg ik ooit van Jaap van Rijswijk. Het bevat aanwijzingen voor het maken van keuzes.
"JE MÓÉT WEL KIEZEN
Vertwijfeling is, zo schrijft Kierkegaard (Deense filosoof, 1813-1855), een onrust die in je binnenste woont, een onvrede, een disharmonie, een angst voor iets onbekends. Die onrust ontstaat doordat vertwijfeling je op jezelf terugwerpt, op je bestaan, op wie je wilt zijn. Daarom is vertwijfeling volgens Kierkegaard een ethische kwestie: de beslissing die je moet nemen gaat je echt aan en daarom hecht je er veel belang aan dat je het goede doet. Er staat nogal wat op het spel. Vertwijfeling kan er daardoor toe leiden dat je voortdurend alle mogelijkheden open wilt houden. Het kan leiden tot eindeloos afwachten. Tot niet willen of kunnen beslissen omdat je denkt dat je vrij bent (en vrij blijft) zolang alle mogelijkheden nog voor je open liggen. Geen wonder dat veel mensen belangrijke beslissingen voor zich uit schuiven. Maar wie uit vertwijfeling niets onderneemt, alleen maar afwacht en verstrooiing zoekt, verliest zichzelf, aldus Kierkegaard (in De ziekte tot de dood, Uitgeverij Boom, Amsterdam, 2008).
Wat is Kierkegaards recept tegen de vertwijfeling? Om te beginnen is het van belang je te realiseren dat vertwijfeling in stand gehouden wordt doordat je een verkeerd begrip van vrijheid hebt. Vrij zijn, zegt Kierkegaard, betekent je wél engageren met een van de mogelijkheden die voor je liggen. Kiezen voor een richting waarvan je vindt dat hij het meest bij je past, het dichtst bij je ligt. Het betekent het einde van het open houden van alle opties omdat ze gelijkwaardig of even interessant zijn. De manier van niet-kiezen leidt tot zelfverlies. Het perspectief van 'vrijheid betekent kúnnen kiezen' verandert in 'vrijheid betekent móéten kiezen'. Wat is die vrijheid om te kiezen? Deze vrijheid is precies wat een mens tot mens maakt. Alleen is vrijheid niet: om het even wat te doen. Met vrijheid van keuze komt ook de verantwoordelijkheid er wat van te maken, dus om zo goed en zo kwaad als het kan de juiste keuze te maken. De moderne mens bevrijd van vanzelfsprekende tradities is auteur van zijn eigen levensverhaal. Hij kan niet zomaar alles schrijven, hij moet rekening houden met omstandigheden, maar hij is en blijft de schrijver. Hij kan erop worden aangesproken. Het is uiteindelijk zijn keuze, en hij staat voor die keuze."
Deze tekst beschrijft helder de noodzaak van in beweging komen. Want zonder keuzes blijf je hangen in het huidige moment. Meer over het werk en gedachtegoed van Jaap van Rijswijk (Organisatie Ontwikkeling) vind je op www.jaapvanrijswijk.nl.
Voor zelfstandigen schuilt het gevaar van niet-kiezen op een ander vlak. Wanneer je geen keuzes maakt lijkt het net of alles nog mogelijk is. Het uitstellen van het maken van een keuze leidt ook tot het uitstel van het ondernemen van actie. En uiteindelijk gebeurt er niets. Of te weinig. En bereik je de voorgenomen doelstelling niet.
Het onderstaande korte essay kreeg ik ooit van Jaap van Rijswijk. Het bevat aanwijzingen voor het maken van keuzes.
"JE MÓÉT WEL KIEZEN
Vertwijfeling is, zo schrijft Kierkegaard (Deense filosoof, 1813-1855), een onrust die in je binnenste woont, een onvrede, een disharmonie, een angst voor iets onbekends. Die onrust ontstaat doordat vertwijfeling je op jezelf terugwerpt, op je bestaan, op wie je wilt zijn. Daarom is vertwijfeling volgens Kierkegaard een ethische kwestie: de beslissing die je moet nemen gaat je echt aan en daarom hecht je er veel belang aan dat je het goede doet. Er staat nogal wat op het spel. Vertwijfeling kan er daardoor toe leiden dat je voortdurend alle mogelijkheden open wilt houden. Het kan leiden tot eindeloos afwachten. Tot niet willen of kunnen beslissen omdat je denkt dat je vrij bent (en vrij blijft) zolang alle mogelijkheden nog voor je open liggen. Geen wonder dat veel mensen belangrijke beslissingen voor zich uit schuiven. Maar wie uit vertwijfeling niets onderneemt, alleen maar afwacht en verstrooiing zoekt, verliest zichzelf, aldus Kierkegaard (in De ziekte tot de dood, Uitgeverij Boom, Amsterdam, 2008).
Wat is Kierkegaards recept tegen de vertwijfeling? Om te beginnen is het van belang je te realiseren dat vertwijfeling in stand gehouden wordt doordat je een verkeerd begrip van vrijheid hebt. Vrij zijn, zegt Kierkegaard, betekent je wél engageren met een van de mogelijkheden die voor je liggen. Kiezen voor een richting waarvan je vindt dat hij het meest bij je past, het dichtst bij je ligt. Het betekent het einde van het open houden van alle opties omdat ze gelijkwaardig of even interessant zijn. De manier van niet-kiezen leidt tot zelfverlies. Het perspectief van 'vrijheid betekent kúnnen kiezen' verandert in 'vrijheid betekent móéten kiezen'. Wat is die vrijheid om te kiezen? Deze vrijheid is precies wat een mens tot mens maakt. Alleen is vrijheid niet: om het even wat te doen. Met vrijheid van keuze komt ook de verantwoordelijkheid er wat van te maken, dus om zo goed en zo kwaad als het kan de juiste keuze te maken. De moderne mens bevrijd van vanzelfsprekende tradities is auteur van zijn eigen levensverhaal. Hij kan niet zomaar alles schrijven, hij moet rekening houden met omstandigheden, maar hij is en blijft de schrijver. Hij kan erop worden aangesproken. Het is uiteindelijk zijn keuze, en hij staat voor die keuze."
Deze tekst beschrijft helder de noodzaak van in beweging komen. Want zonder keuzes blijf je hangen in het huidige moment. Meer over het werk en gedachtegoed van Jaap van Rijswijk (Organisatie Ontwikkeling) vind je op www.jaapvanrijswijk.nl.
maandag 23 augustus 2010
Filosofie, wat moet ik daar mee?
Die vraag stelde ik mij toen ik in 2007 werd gevraagd voor de leergang ‘Gefundeerd oordelen en beslissen inzake innovaties’ of Inzicht in de weg tot inzicht. Filosofie stelde ik mij altijd voor als een abstracte wetenschap en wiskunde had ik nooit veel van begrepen. Mijn werk liep zoals ik het mij had voorgesteld, mijn persoonlijke leven vond ik ook prima zoals het ging. Existentiële vragen was ik op dat moment niet zo mee bezig. Toch heeft mijn kennis mij weten over te halen deel te nemen.
2008 Confronteerde mij keihard met de Piramide van Maslow: een economische, financiële en persoonlijke crisis werd mijn deel. De inzichten uit de filosofie, met name de vraag ‘wat is hier aan de hand’ (Aristoteles) heeft mij geholpen niet onder te gaan in wanhoop en moedeloosheid. ‘Rust is de spil waar alles om draait’ werd mijn motto voor 2009. Ook ging ik op zoek naar entelechisch principe dat zich in mij probeert te ontwikkelen. Dat proces loopt nog maar vast staat dat de ‘kramp’ van 2008 leidde tot een ‘vraag’ in 2009 die zal leiden tot ‘realisatie’ in 2010.
Belangrijk in dit proces was Kierkegaard over ‘vertwijfeling’. Hij zegt daarover: “vertwijfeling is een onrust die in je binnenste woont, een onvrede, een disharmonie, een angst voor iets onbekends. Die onrust ontstaat doordat vertwijfeling je op jezelf terugwerpt, op je bestaan, op wie je wilt zijn. Vertwijfeling kan er daardoor toe leiden dat je voortdurend alle mogelijkheden open wilt houden. Het kan leiden tot eindeloos afwachten. Maar wie uit vertwijfeling niets onderneemt, alleen maar afwacht en verstrooiing zoekt, verliest zichzelf. Het recept? Vrij zijn betekent je wel engageren met een van de mogelijkheden die voor je liggen. Met vrijheid van keuze komt ook de verantwoordelijkheid er wat van te maken, dus om zo goed en zo kwaad als het kan de juiste keuze te maken. De moderne mens is auteur van zijn eigen levensverhaal.”
Uiteindelijk gaat filosofie over mensen, gedachten en denken. De mens is het enige levende wezen dat nadenkt over leven en dood, het hiernamaals, zijn er goden en wat kom ik doen op deze aardbol. Dieren doen dat niet. Toch nemen mensen zelden meer de tijd om hun denken op orde te krijgen. Ego en emoties nemen de plaats in van reflectie. Snelle resultaten zijn noodzakelijk en daar is alles op ingericht. Een wijze Griek zei ooit: een democratisch staatsman bevordert rust, een tiran houdt iedereen aan het werk. Doet je nadenken over het moderne bedrijfsleven.
Terugkomend op mijn vraag: Filosofie, wat moet ik daarmee? Filosofie brengt orde en structuur in mijn denken en begripsvorming. Dat is de waarde die het voor mij als persoon heeft. Voor mij als professional helpt het mij andere mensen, ondernemers en zzp’ers, te begeleiden in hun proces van ontwikkeling en innovatie.
2008 Confronteerde mij keihard met de Piramide van Maslow: een economische, financiële en persoonlijke crisis werd mijn deel. De inzichten uit de filosofie, met name de vraag ‘wat is hier aan de hand’ (Aristoteles) heeft mij geholpen niet onder te gaan in wanhoop en moedeloosheid. ‘Rust is de spil waar alles om draait’ werd mijn motto voor 2009. Ook ging ik op zoek naar entelechisch principe dat zich in mij probeert te ontwikkelen. Dat proces loopt nog maar vast staat dat de ‘kramp’ van 2008 leidde tot een ‘vraag’ in 2009 die zal leiden tot ‘realisatie’ in 2010.
Belangrijk in dit proces was Kierkegaard over ‘vertwijfeling’. Hij zegt daarover: “vertwijfeling is een onrust die in je binnenste woont, een onvrede, een disharmonie, een angst voor iets onbekends. Die onrust ontstaat doordat vertwijfeling je op jezelf terugwerpt, op je bestaan, op wie je wilt zijn. Vertwijfeling kan er daardoor toe leiden dat je voortdurend alle mogelijkheden open wilt houden. Het kan leiden tot eindeloos afwachten. Maar wie uit vertwijfeling niets onderneemt, alleen maar afwacht en verstrooiing zoekt, verliest zichzelf. Het recept? Vrij zijn betekent je wel engageren met een van de mogelijkheden die voor je liggen. Met vrijheid van keuze komt ook de verantwoordelijkheid er wat van te maken, dus om zo goed en zo kwaad als het kan de juiste keuze te maken. De moderne mens is auteur van zijn eigen levensverhaal.”
Uiteindelijk gaat filosofie over mensen, gedachten en denken. De mens is het enige levende wezen dat nadenkt over leven en dood, het hiernamaals, zijn er goden en wat kom ik doen op deze aardbol. Dieren doen dat niet. Toch nemen mensen zelden meer de tijd om hun denken op orde te krijgen. Ego en emoties nemen de plaats in van reflectie. Snelle resultaten zijn noodzakelijk en daar is alles op ingericht. Een wijze Griek zei ooit: een democratisch staatsman bevordert rust, een tiran houdt iedereen aan het werk. Doet je nadenken over het moderne bedrijfsleven.
Terugkomend op mijn vraag: Filosofie, wat moet ik daarmee? Filosofie brengt orde en structuur in mijn denken en begripsvorming. Dat is de waarde die het voor mij als persoon heeft. Voor mij als professional helpt het mij andere mensen, ondernemers en zzp’ers, te begeleiden in hun proces van ontwikkeling en innovatie.
donderdag 13 mei 2010
De gevorderde mens
Een artikel van Joep Dohmen in de Volkskrant van afgelopen zaterdag (8 mei 2010) over Levenskunst op hogere leeftijd is mijn inspiratiebron deze keer. Al jaren kan ik mij verbazen over de vooroordelen die er zijn in het Nederlandse bedrijfsleven ten aanzien van leeftijd: na je 45e levensjaar doe je niet meer mee, loop je met een rollator in overdrachtelijke zin. Wanneer je dan bedenkt dat je op die leeftijd nog zo’n beetje de helft van je werkzame leven te gaan hebt is dat een somber stemmende gedachte.
Leeftijd en identiteit
Deze kloppen niet met elkaar. Ken je dat: je passeert je 30e, 40e, 50e levensjaar en je gevoel klopt totaal niet bij de associatie die je hebt met die leeftijd. Voor je gevoel ben je altijd jonger dan het beeld dat je hebt bij een leeftijd. En hoe pijnlijk is het dan te merken, dat de maatschappij jou een imago opplakt waar je je totaal niet mee kan identificeren. En dat het heel moeilijk is om je daarvan te distantiëren. Veel last heb je daarvan in je werk. Hardnekkig is het vooroordeel dat oudere werknemers inflexibel, vastgeroest en vaker ziek zijn. Onderzoek na onderzoek toont aan dat het niet zo is. Zo is inflexibiliteit een karaktereigenschap die iemand ook op jongere leeftijd al had.
Eeuwig jong
“Tweeduizend jaar geleden stak Cicero al de draak met die mensen die zonder enig zelfrespect uit alle macht ‘jong’ wilden blijven, dat wil zeggen: onervaren, onwetend, onbesuisd, kortom: beginnelingen.” (citaat Joep Dohmen). Als ‘gevorderde mens’ word ik natuurlijk vrolijk van zo’n uitspraak. Want is dat niet waar het ook tegenwoordig over gaat? Wat maakt dat de maatschappij (lees: bedrijfsleven) alleen beginnelingen wil zien en geen gevorderden? Is het dan geen wonder dat sommige mensen allerlei pogingen doen om jonger te lijken dan ze zijn? Frauderen met hun geboortedatum op hun cv, of minder ernstig, op datingsites? Want niemand wil uitgerangeerd en overbodig zijn.
Levenskunst
“Levenskunst betekent allereerst onder ogen zien dat we eindige en kwetsbare wezens zijn en dat betekent: afscheid nemen van dat dwaze ‘forever young’. Jong zijn is een beginneling zijn en je kunt alleen een gevorderde willen zijn.” (citaat Joep Dohmen). Elegant ouder worden heeft te maken met de weg die je kiest: weet je waar je heen gaat en vandaan komt of rommel je maar wat aan? Heb je geleerd van de fouten uit het verleden of doe je iedere keer hetzelfde (met hetzelfde resultaat…)? Weet je wat je betekent voor anderen en voel je je verbonden met de maatschappij en de wereld? Een prachtig voorbeeld van mooi oud worden was Goethe: “ook als 80-jarige bleef Goethe op zoek naar nieuwe perspectieven op de wereld en naar nieuwe mogelijkheden om zichzelf uit te drukken. De oproep luidt: ‘word wie je bent’.”
Eindigheid
Alles is eindig: de kindertijd, het ouderschap, liefde, vriendschap, kennis, werk, geld (ja, ook de kredietcrisis!) en roem. Wat wil je achterlaten, hoe wil je dat je nabestaanden over je spreken, wat staat er straks op jouw grafsteen?
Leeftijd en identiteit
Deze kloppen niet met elkaar. Ken je dat: je passeert je 30e, 40e, 50e levensjaar en je gevoel klopt totaal niet bij de associatie die je hebt met die leeftijd. Voor je gevoel ben je altijd jonger dan het beeld dat je hebt bij een leeftijd. En hoe pijnlijk is het dan te merken, dat de maatschappij jou een imago opplakt waar je je totaal niet mee kan identificeren. En dat het heel moeilijk is om je daarvan te distantiëren. Veel last heb je daarvan in je werk. Hardnekkig is het vooroordeel dat oudere werknemers inflexibel, vastgeroest en vaker ziek zijn. Onderzoek na onderzoek toont aan dat het niet zo is. Zo is inflexibiliteit een karaktereigenschap die iemand ook op jongere leeftijd al had.
Eeuwig jong
“Tweeduizend jaar geleden stak Cicero al de draak met die mensen die zonder enig zelfrespect uit alle macht ‘jong’ wilden blijven, dat wil zeggen: onervaren, onwetend, onbesuisd, kortom: beginnelingen.” (citaat Joep Dohmen). Als ‘gevorderde mens’ word ik natuurlijk vrolijk van zo’n uitspraak. Want is dat niet waar het ook tegenwoordig over gaat? Wat maakt dat de maatschappij (lees: bedrijfsleven) alleen beginnelingen wil zien en geen gevorderden? Is het dan geen wonder dat sommige mensen allerlei pogingen doen om jonger te lijken dan ze zijn? Frauderen met hun geboortedatum op hun cv, of minder ernstig, op datingsites? Want niemand wil uitgerangeerd en overbodig zijn.
Levenskunst
“Levenskunst betekent allereerst onder ogen zien dat we eindige en kwetsbare wezens zijn en dat betekent: afscheid nemen van dat dwaze ‘forever young’. Jong zijn is een beginneling zijn en je kunt alleen een gevorderde willen zijn.” (citaat Joep Dohmen). Elegant ouder worden heeft te maken met de weg die je kiest: weet je waar je heen gaat en vandaan komt of rommel je maar wat aan? Heb je geleerd van de fouten uit het verleden of doe je iedere keer hetzelfde (met hetzelfde resultaat…)? Weet je wat je betekent voor anderen en voel je je verbonden met de maatschappij en de wereld? Een prachtig voorbeeld van mooi oud worden was Goethe: “ook als 80-jarige bleef Goethe op zoek naar nieuwe perspectieven op de wereld en naar nieuwe mogelijkheden om zichzelf uit te drukken. De oproep luidt: ‘word wie je bent’.”
Eindigheid
Alles is eindig: de kindertijd, het ouderschap, liefde, vriendschap, kennis, werk, geld (ja, ook de kredietcrisis!) en roem. Wat wil je achterlaten, hoe wil je dat je nabestaanden over je spreken, wat staat er straks op jouw grafsteen?
maandag 10 mei 2010
Veranderen, zingeving en marketing
Panta rhei, alles stroomt, niets is blijvend. Heraclitus zei het al. Het valt me op dat ik de laatste tijd veel veranderingen om me heen zie. Binnen de familie-, vrienden- en kennissenkring: mensen veranderen van werk, van woonplaats, relaties lopen stuk of beginnen – dit is van alle tijden, alleen nu lijkt het op veel grotere schaal te gebeuren. En dan de veranderingen in het bedrijfsleven en de maatschappij. Ook hier staat niets meer vast met als laatste grote bericht de reddingsactie van een failliet land, Griekenland. Bizar dat Griekenland de bakermat van onze cultuur is.
Eigenlijk houden wij mensen helemaal niet zo van veranderingen want dat brengt maar onzekerheid met zich mee. Veranderingen ontstaan pas vanuit een kramp. Spanning tussen de situatie in het heden die we niet in de toekomst willen zien: het verschil tussen de waarneming van dit moment en de idee over de toekomst. Leven met een vraag (hoe kom ik van A naar B) kan pas vernieuwing opleveren.
In het Tijdschrift voor Marketing (april 2010) vond ik een boeiend artikel over ‘Identiteitsmarketing: De nieuwe zingeving aan marketing’ van Kay Morel. Het beschrijft de veranderingen in de maatschappij: van de focus op hebzucht en welvaart naar zingeving, geluk en spiritualiteit. Dat lijkt zweverig maar is het niet. De onderliggende overtuiging is dat je als organisatie alleen betekenisvol kan zijn als de transformatie van gerichtheid op het zelf naar gerichtheid op de ander is volbracht. En waar kennen we die gedachte van? Precies! Allerlei netwerkgoeroes roepen al jaren ‘geven loont’. Eerst geven en dan ontvangen.
Identiteitsmarketing
En wat is dat dan, identiteitsmarketing? Het staat voor het bouwen van echte, pure organisaties. Die zich laten leiden door de vraag wat zij willen betekenen voor hun klanten en daar hun hele organisatiestrategie, denken en handelen op afstemmen. Omdat ze dat zelf willen. De volgende zes vragen zijn richtinggevend voor de identiteit:
1. Waar geloven wij in? (ideologie)
2. hoe kijken wij naar de wereld? (visie)
3. wat willen wij betekenen voor onze klanten? (missie en merkbelofte)
4. waarin zijn wij het allerbeste? (unieke kracht)
5. hoe willen wij werken? (kernwaarden)
6. wanneer lossen wij onze merkbelofte in? (ambities).
Authenticiteit
Dat is waar ook identiteitsmarketing eigenlijk over gaat: authentiek zijn. Hier ligt de kans voor de kleine ondernemer en de zzp’er. Dit zijn bij uitstek de mensen die hebben gekozen voor hun eigen kracht en authenticiteit. En dat is waar de grote verandering in onze maatschappij ook begint: want deze groep van mensen heeft momenteel de meeste kramp: hoe onderscheid ik me van de anderen die hetzelfde doen als ik (waarin ben ik uniek)? Op welke manier komen mijn kwaliteiten het beste tot zijn recht? Waar leg ik de focus? De hierboven genoemde zes vragen kunnen met name de zzp’er verder helpen zich te onderscheiden en hun betekenis helder en duidelijk te formuleren.
Eigenlijk houden wij mensen helemaal niet zo van veranderingen want dat brengt maar onzekerheid met zich mee. Veranderingen ontstaan pas vanuit een kramp. Spanning tussen de situatie in het heden die we niet in de toekomst willen zien: het verschil tussen de waarneming van dit moment en de idee over de toekomst. Leven met een vraag (hoe kom ik van A naar B) kan pas vernieuwing opleveren.
In het Tijdschrift voor Marketing (april 2010) vond ik een boeiend artikel over ‘Identiteitsmarketing: De nieuwe zingeving aan marketing’ van Kay Morel. Het beschrijft de veranderingen in de maatschappij: van de focus op hebzucht en welvaart naar zingeving, geluk en spiritualiteit. Dat lijkt zweverig maar is het niet. De onderliggende overtuiging is dat je als organisatie alleen betekenisvol kan zijn als de transformatie van gerichtheid op het zelf naar gerichtheid op de ander is volbracht. En waar kennen we die gedachte van? Precies! Allerlei netwerkgoeroes roepen al jaren ‘geven loont’. Eerst geven en dan ontvangen.
Identiteitsmarketing
En wat is dat dan, identiteitsmarketing? Het staat voor het bouwen van echte, pure organisaties. Die zich laten leiden door de vraag wat zij willen betekenen voor hun klanten en daar hun hele organisatiestrategie, denken en handelen op afstemmen. Omdat ze dat zelf willen. De volgende zes vragen zijn richtinggevend voor de identiteit:
1. Waar geloven wij in? (ideologie)
2. hoe kijken wij naar de wereld? (visie)
3. wat willen wij betekenen voor onze klanten? (missie en merkbelofte)
4. waarin zijn wij het allerbeste? (unieke kracht)
5. hoe willen wij werken? (kernwaarden)
6. wanneer lossen wij onze merkbelofte in? (ambities).
Authenticiteit
Dat is waar ook identiteitsmarketing eigenlijk over gaat: authentiek zijn. Hier ligt de kans voor de kleine ondernemer en de zzp’er. Dit zijn bij uitstek de mensen die hebben gekozen voor hun eigen kracht en authenticiteit. En dat is waar de grote verandering in onze maatschappij ook begint: want deze groep van mensen heeft momenteel de meeste kramp: hoe onderscheid ik me van de anderen die hetzelfde doen als ik (waarin ben ik uniek)? Op welke manier komen mijn kwaliteiten het beste tot zijn recht? Waar leg ik de focus? De hierboven genoemde zes vragen kunnen met name de zzp’er verder helpen zich te onderscheiden en hun betekenis helder en duidelijk te formuleren.
dinsdag 13 april 2010
Gewicht, intenties en blokkades
Gewicht en gedrag: deel 3
Positieve intenties en obstakels
Al ons gedrag heeft een positieve intentie. We doen iets omdat het ons iets oplevert. Soms lijkt dat vreemd maar ook onhandig gedrag heeft ergens een positieve intentie. Zo kan je je afvragen waarom je toch altijd de koektrommel moet leegeten wanneer je ongelukkig bent. Snoepen staat vaak voor troost, beloning, het opeten van frustraties, ongenoegen of boosheid.
Obstakels
Wanneer je niet in de gaten hebt wat jouw positieve intentie is dan wordt dat een obstakel voor het halen van je doelen. Het is dus best belangrijk daar eens over na te denken. Want wanneer het je niet lukt om ‘nee’ te zeggen tegen dat biertje, die hamburger, zak frites of chocoladereep is het zinnig om daar eens bij stil te staan. Was het eigenlijk echt lekker?
Korte termijn verleiding versus het lange termijn doel
Wanneer de korte termijn het dreigt te winnen van de lange kan je een ‘wachtmoment’ inlassen. Voordat je het bewuste drankje of voedsel in je mond stopt (of iedere andere korte termijn verleiding die niet zo handig is) vraag je je af of dit is wat je écht wilt. Dan roep je het beeld van je doel voor ogen en schuift dat voor het beeld van de verleidelijke hap. Heb je dan nog steeds trek? Stel je dan voor hoe je eruit zal zien met 20 kilo meer gewicht en hoe dat zal voelen. Hoe groot is de aantrekkingskracht nu?
Beloningen
Wat doe je dan wel wanneer je vindt dat je een beloning verdient hebt? Bedenk drie dingen die je fijn of leuk vindt en die je jezelf in het vooruitzicht kan stellen in plaats van lekkers te eten. Dit wordt jouw nieuwe manier van jezelf belonen!
Verdriet en frustraties
Deze twee emoties zijn er niet om opgegeten te worden. Nare dingen maakt iedereen mee in zijn of haar leven, daar kun je niets aan doen. Maar je besluit wel zelf hoe je daar mee om gaat. Wanneer je bij jezelf merkt dat emoties je teveel worden en de oorzaak zijn van teveel eten of ander onhandig gedrag zoek dan hulp. Bespreek het met je huisarts, psycholoog, therapeut, ga yoga doen of mediteren, een cursus mindfullness of neem vakantie. Maar blijf niet zitten kniezen en doe er iets aan!
Positieve intenties en obstakels
Al ons gedrag heeft een positieve intentie. We doen iets omdat het ons iets oplevert. Soms lijkt dat vreemd maar ook onhandig gedrag heeft ergens een positieve intentie. Zo kan je je afvragen waarom je toch altijd de koektrommel moet leegeten wanneer je ongelukkig bent. Snoepen staat vaak voor troost, beloning, het opeten van frustraties, ongenoegen of boosheid.
Obstakels
Wanneer je niet in de gaten hebt wat jouw positieve intentie is dan wordt dat een obstakel voor het halen van je doelen. Het is dus best belangrijk daar eens over na te denken. Want wanneer het je niet lukt om ‘nee’ te zeggen tegen dat biertje, die hamburger, zak frites of chocoladereep is het zinnig om daar eens bij stil te staan. Was het eigenlijk echt lekker?
Korte termijn verleiding versus het lange termijn doel
Wanneer de korte termijn het dreigt te winnen van de lange kan je een ‘wachtmoment’ inlassen. Voordat je het bewuste drankje of voedsel in je mond stopt (of iedere andere korte termijn verleiding die niet zo handig is) vraag je je af of dit is wat je écht wilt. Dan roep je het beeld van je doel voor ogen en schuift dat voor het beeld van de verleidelijke hap. Heb je dan nog steeds trek? Stel je dan voor hoe je eruit zal zien met 20 kilo meer gewicht en hoe dat zal voelen. Hoe groot is de aantrekkingskracht nu?
Beloningen
Wat doe je dan wel wanneer je vindt dat je een beloning verdient hebt? Bedenk drie dingen die je fijn of leuk vindt en die je jezelf in het vooruitzicht kan stellen in plaats van lekkers te eten. Dit wordt jouw nieuwe manier van jezelf belonen!
Verdriet en frustraties
Deze twee emoties zijn er niet om opgegeten te worden. Nare dingen maakt iedereen mee in zijn of haar leven, daar kun je niets aan doen. Maar je besluit wel zelf hoe je daar mee om gaat. Wanneer je bij jezelf merkt dat emoties je teveel worden en de oorzaak zijn van teveel eten of ander onhandig gedrag zoek dan hulp. Bespreek het met je huisarts, psycholoog, therapeut, ga yoga doen of mediteren, een cursus mindfullness of neem vakantie. Maar blijf niet zitten kniezen en doe er iets aan!
zaterdag 10 april 2010
Over geluk en succes
Er zijn veel recepten voor succes en/of geluk. Bijna dagelijks ontvang ik mail van organisaties die mij beloven, dat wanneer ik hun cursus/training/workshop volg, ik succesvol zal zijn. Als mens, in werk, in inkomen, in relaties. Dat ik de overtuigingen die mij belemmeren zal kwijtraken, dat ik beter zal worden in verkopen en dat ik (eindelijk) meer geld ga verdienen. En wie wil nou niet succesvol zijn? Ik wel! Dus ik ben er ook naar op zoek. En ik vond een recept.
Men neme:
• Moed. Moed om de dingen te doen die nodig zijn om je doelstellingen te behalen. Moed om de dingen te laten die je liever zou doen. Moed om je zwakke kanten te bekijken en jezelf onder handen te nemen. Moed om uit je comfort zone te komen. Want succes komt niet vanzelf. Succes gaat gepaard met bloed, zweet en tranen. Uithuilen, opstaan en opnieuw beginnen.
• Stilte. Er is ook stilte nodig. Stilte in jezelf. Om te luisteren naar wat jou écht beweegt. Niet naar wat je omgeving van je eist, het bedrijf waar je voor werkt of de maatschappij. Die innerlijk stilte is soms moeilijk te vinden door het gekakel in je hoofd. Rust, wandelen in de natuur, meditatie zijn wegen naar innerlijk stilte. En ook dat vergt moed.
• Harmonie in jezelf, focus in je aanpak. Wanneer je harmonie hebt gevonden laat je je niet meer van de wijs brengen. Je neemt de stappen die nodig zijn. Je gaat ervoor. Je gelooft in jezelf. Je komt in flow.
• Totaal zijn. Zo word je een totaal mens. Want je hebt gevonden waarvoor je hier bent. En anderen geloven jou. Je geloofwaardigheid trekt anderen aan. Want iedereen vraagt zich af hoe het toch komt dat jij zo succesvol bent en zij niet. Jij kent het recept.
Men neme:
• Moed. Moed om de dingen te doen die nodig zijn om je doelstellingen te behalen. Moed om de dingen te laten die je liever zou doen. Moed om je zwakke kanten te bekijken en jezelf onder handen te nemen. Moed om uit je comfort zone te komen. Want succes komt niet vanzelf. Succes gaat gepaard met bloed, zweet en tranen. Uithuilen, opstaan en opnieuw beginnen.
• Stilte. Er is ook stilte nodig. Stilte in jezelf. Om te luisteren naar wat jou écht beweegt. Niet naar wat je omgeving van je eist, het bedrijf waar je voor werkt of de maatschappij. Die innerlijk stilte is soms moeilijk te vinden door het gekakel in je hoofd. Rust, wandelen in de natuur, meditatie zijn wegen naar innerlijk stilte. En ook dat vergt moed.
• Harmonie in jezelf, focus in je aanpak. Wanneer je harmonie hebt gevonden laat je je niet meer van de wijs brengen. Je neemt de stappen die nodig zijn. Je gaat ervoor. Je gelooft in jezelf. Je komt in flow.
• Totaal zijn. Zo word je een totaal mens. Want je hebt gevonden waarvoor je hier bent. En anderen geloven jou. Je geloofwaardigheid trekt anderen aan. Want iedereen vraagt zich af hoe het toch komt dat jij zo succesvol bent en zij niet. Jij kent het recept.
Overtuigingen en gewicht
Gewicht en gedrag: deel 2
Overtuigingen en geloof
Gewichtsbeheersingsprogramma’s houden zich doorgaans bezig met omgevings- en gedragsfactoren:
• Zorgen dat er niets in huis is dan kan je het ook niet opeten
• Ondersteuning van familie en vrienden
• Meer beweging, sporten, naar de sportschool
• Verstandiger eten
• Verstandig boodschappen doen
• Een gezond dagmenu
• Strategieën om het programma vol te houden bij een hectisch leven.
En met zo’n programma val je af, de vraag ‘is het mogelijk om af te vallen’ en ‘hoe doe ik dat’ is dan beantwoord.
Terugval
En dan komt het moment dat je niet meer afvalt. Maakt niet uit wat je doet, er gaat geen gram meer af. Sterker nog, er komt weer wat bij. Dan ga je je afvragen: ‘wil ik dit nog wel?’ ‘ik kan er maar beter gewoon met stoppen’ ‘ik verdien ’t ook niet om af te vallen’ ‘ik ben en blijf een dikkerd’. Op dit moment is de verleiding groot om de handdoek in de ring te gooien en het er eens lekker van te nemen.
Jouw overtuiging
Nu is het moment van de waarheid aangebroken: vind je echt dat je het niet verdient? En waar komt die gedachte dan vandaan? De vraag die je nu moet beantwoorden is ‘wie ben ik’ en ‘waarom doe ik dit eigenlijk’. Op dit punt gaan ook ‘positieve intenties’ een rol spelen. Want ieder gedrag, hoe onhandig ook, wordt aangestuurd door een positieve intentie. Je wil er iets mee bereiken. Zo kan snoepen staan voor beloning, gezelligheid, troost. In een volgende blog vertel ik hier meer over. Voor nu is het belangrijk om te onderzoeken hoe je eigenlijk tegenover jezelf staat als dunner mens. Mogelijke lichtpuntjes:
- Je valt misschien niet af maar je taille omvang wordt wel kleiner
- Je voelt je fitter, energieker en gezonder want je leeft en eet gezonder
- Je krijgt complimenten over je ‘good looks’
Het hoger plan
Moraal van dit verhaal? Laat je niet ontmoedigen door tijdelijke tegenvallers. Houd de lange termijn voor ogen. Kijk naar wat er goed gaat en niet naar wat er misgaat. Wellicht moet je iets aanpassen in je dieet (niet minder maar anders!) of in je leefstijl. En bedenk: falen bestaat niet, alleen feedback.
Overtuigingen en geloof
Gewichtsbeheersingsprogramma’s houden zich doorgaans bezig met omgevings- en gedragsfactoren:
• Zorgen dat er niets in huis is dan kan je het ook niet opeten
• Ondersteuning van familie en vrienden
• Meer beweging, sporten, naar de sportschool
• Verstandiger eten
• Verstandig boodschappen doen
• Een gezond dagmenu
• Strategieën om het programma vol te houden bij een hectisch leven.
En met zo’n programma val je af, de vraag ‘is het mogelijk om af te vallen’ en ‘hoe doe ik dat’ is dan beantwoord.
Terugval
En dan komt het moment dat je niet meer afvalt. Maakt niet uit wat je doet, er gaat geen gram meer af. Sterker nog, er komt weer wat bij. Dan ga je je afvragen: ‘wil ik dit nog wel?’ ‘ik kan er maar beter gewoon met stoppen’ ‘ik verdien ’t ook niet om af te vallen’ ‘ik ben en blijf een dikkerd’. Op dit moment is de verleiding groot om de handdoek in de ring te gooien en het er eens lekker van te nemen.
Jouw overtuiging
Nu is het moment van de waarheid aangebroken: vind je echt dat je het niet verdient? En waar komt die gedachte dan vandaan? De vraag die je nu moet beantwoorden is ‘wie ben ik’ en ‘waarom doe ik dit eigenlijk’. Op dit punt gaan ook ‘positieve intenties’ een rol spelen. Want ieder gedrag, hoe onhandig ook, wordt aangestuurd door een positieve intentie. Je wil er iets mee bereiken. Zo kan snoepen staan voor beloning, gezelligheid, troost. In een volgende blog vertel ik hier meer over. Voor nu is het belangrijk om te onderzoeken hoe je eigenlijk tegenover jezelf staat als dunner mens. Mogelijke lichtpuntjes:
- Je valt misschien niet af maar je taille omvang wordt wel kleiner
- Je voelt je fitter, energieker en gezonder want je leeft en eet gezonder
- Je krijgt complimenten over je ‘good looks’
Het hoger plan
Moraal van dit verhaal? Laat je niet ontmoedigen door tijdelijke tegenvallers. Houd de lange termijn voor ogen. Kijk naar wat er goed gaat en niet naar wat er misgaat. Wellicht moet je iets aanpassen in je dieet (niet minder maar anders!) of in je leefstijl. En bedenk: falen bestaat niet, alleen feedback.
donderdag 1 april 2010
Meer over gewicht
Gewicht en gedrag: deel 1
Met enige regelmaat vinden we berichten in de pers over de invloed van gedrag op het gewicht. NU.nl kopte een tijdje terug: ‘Obesitas is geen voedingsprobleem maar een gedragsprobleem’. Iedereen die wel eens een dieet heeft gevolgd zal hier niet door verbaasd worden. Er zijn heel veel diëten waaruit je kan kiezen, de advertenties voor het nieuwste van het nieuwste zijn legio. Zonder jo-jo effect, mind you! Over het jo-jo effect: vele diëten adverteren met het ontbreken van het jo-jo effect. Dat is onzin. Want dat effect treedt op nadat je met het dieet bent gestopt. En op enig moment doet iedereen dat. Wanneer je normale patroon er weer in sluipt, ook al had je je voorgenomen eeuwig gezond te blijven eten, kom je net zo hard weer aan. Het enige dat helpt is je eetgedrag aanpassen. En hoe je dat doet, daar is heel wat minder over bekend. Hier een aanzet.
Gangbare diëten (en ook de minder gangbare) gaan uit van negatieve zaken. Woorden als afvallen, gewicht verliezen, minder eten, vet en snoep laten staan zijn in feite negatief, iets wat je niet mag. En wat gebeurt er met dingen die niet mogen? Die zijn extra verleidelijk. Denk niet aan een paars konijn gedurende 1 minuut! Wat doe je dan? Precies, je ziet alleen maar paarse konijnen. Dat gevecht tegen je gedachten, tegen eten, tegen je lijf levert schuldgevoel en stress op. En uiteindelijk geef je vermoeid en teleurgesteld in jezelf de strijd op.
Hoe klinkt: je doelen halen, je streefgewicht bereiken, een gezond lichaam hebben, fit en slank zijn? Veel prettiger toch? Daar wil je wel iets voor doen…..
Strategieën, afkomstig uit NLP, kunnen je helpen bij het bereiken van je doelen. NLP (neuro linguïstisch programmeren) helpt je om grip te krijgen op je eigen gedrag. Je gaat begrijpen wat je bezielt, welke overtuigingen je helpen en belemmeren, hoe je denkt en hoe je voelt. Dit is toepasbaar op allerlei elementen in je leven, ook op je eetgedrag!
Strategieën gaan over:
1. Realistische doelen stellen
2. Overtuigingen en geloof
3. positieve intentie en obstakels
4. nieuw gedrag aanleren en omgaan met verleidingen
5. motivatiestrategieën
Realistische doelen stellen
We hebben de neiging onszelf ambitieuze doelen te stellen: we willen veel te veel afvallen waardoor het doel moeilijk haalbaar wordt. Tussentijds afhaken is de consequentie. Wanneer je kleine stapjes maakt haal je je doel veel sneller en daar wordt een mens heel blij van. Je kan dan altijd een nieuw doel stellen en doorgaan! Let er ook op dat je doel in positieve termen is geformuleerd. Zeg dus niet: ik wil xxx kg afvallen maar ik wil een gewicht van xxxx bereiken. Ook belangrijk: ga bij jezelf na of je dit voor jezelf doet of voor iemand anders. Wanneer je het voor jezelf doet is de kans dat het ook lukt veel groter.
Meer strategieën in een volgende blog!
Met enige regelmaat vinden we berichten in de pers over de invloed van gedrag op het gewicht. NU.nl kopte een tijdje terug: ‘Obesitas is geen voedingsprobleem maar een gedragsprobleem’. Iedereen die wel eens een dieet heeft gevolgd zal hier niet door verbaasd worden. Er zijn heel veel diëten waaruit je kan kiezen, de advertenties voor het nieuwste van het nieuwste zijn legio. Zonder jo-jo effect, mind you! Over het jo-jo effect: vele diëten adverteren met het ontbreken van het jo-jo effect. Dat is onzin. Want dat effect treedt op nadat je met het dieet bent gestopt. En op enig moment doet iedereen dat. Wanneer je normale patroon er weer in sluipt, ook al had je je voorgenomen eeuwig gezond te blijven eten, kom je net zo hard weer aan. Het enige dat helpt is je eetgedrag aanpassen. En hoe je dat doet, daar is heel wat minder over bekend. Hier een aanzet.
Gangbare diëten (en ook de minder gangbare) gaan uit van negatieve zaken. Woorden als afvallen, gewicht verliezen, minder eten, vet en snoep laten staan zijn in feite negatief, iets wat je niet mag. En wat gebeurt er met dingen die niet mogen? Die zijn extra verleidelijk. Denk niet aan een paars konijn gedurende 1 minuut! Wat doe je dan? Precies, je ziet alleen maar paarse konijnen. Dat gevecht tegen je gedachten, tegen eten, tegen je lijf levert schuldgevoel en stress op. En uiteindelijk geef je vermoeid en teleurgesteld in jezelf de strijd op.
Hoe klinkt: je doelen halen, je streefgewicht bereiken, een gezond lichaam hebben, fit en slank zijn? Veel prettiger toch? Daar wil je wel iets voor doen…..
Strategieën, afkomstig uit NLP, kunnen je helpen bij het bereiken van je doelen. NLP (neuro linguïstisch programmeren) helpt je om grip te krijgen op je eigen gedrag. Je gaat begrijpen wat je bezielt, welke overtuigingen je helpen en belemmeren, hoe je denkt en hoe je voelt. Dit is toepasbaar op allerlei elementen in je leven, ook op je eetgedrag!
Strategieën gaan over:
1. Realistische doelen stellen
2. Overtuigingen en geloof
3. positieve intentie en obstakels
4. nieuw gedrag aanleren en omgaan met verleidingen
5. motivatiestrategieën
Realistische doelen stellen
We hebben de neiging onszelf ambitieuze doelen te stellen: we willen veel te veel afvallen waardoor het doel moeilijk haalbaar wordt. Tussentijds afhaken is de consequentie. Wanneer je kleine stapjes maakt haal je je doel veel sneller en daar wordt een mens heel blij van. Je kan dan altijd een nieuw doel stellen en doorgaan! Let er ook op dat je doel in positieve termen is geformuleerd. Zeg dus niet: ik wil xxx kg afvallen maar ik wil een gewicht van xxxx bereiken. Ook belangrijk: ga bij jezelf na of je dit voor jezelf doet of voor iemand anders. Wanneer je het voor jezelf doet is de kans dat het ook lukt veel groter.
Meer strategieën in een volgende blog!
dinsdag 30 maart 2010
Metaforen
Een bekende uitspraak is: een beeld zegt meer dan duizend woorden. Van een metafoor kan gezegd worden dat het meer zegt dan duizend plaatjes..... Een 'metafoor' is een vorm van beeldspraak, waarbij twee of meer ongelijke betekenissen met elkaar worden verenigd in één nieuwe betekenis (Wikipedia). Hieronder volgt een levens metafoor die ik schreef voor een groepsgenote van onze NLP opleiding.
Het elfje en de schat
In het grote blijde bos woonden de elfjes: een grote groep leefde vreedzaam en gelukkig. Zij zorgden voor de bloemetjes, de bomen, het gras, het water en de dieren. Zilverstraaltje was ook een elfje en woonde in deze groep. Maar Zilverstraaltje was niet blij: zij had gehoord over de schat. Een schat van onmetelijke waarde verborgen achter de maan en onder de zon. Jaren en jaren dacht zij aan de schat, zij was rusteloos en wilde op onderzoek uit. Nog nooit had een elfje dat gedaan. Maar omdat zij zo ongelukkig was gaf de elfenkoning haar permissie om op zoek te gaan.
Op een mooie zomermorgen vertrok Zilverstraaltje, op zoek naar de schat. Zij liep door het bos, zij liep door velden en langs weilanden. Op de grens van bos en weiland zag zij een grote mierenhoop. Zij sprak een mier aan: “oh vlijtige mier, weet jij soms waar ik de schat kan vinden die verborgen is achter de maan en onder de zon?” “Nou, nou,” zei de mier. “Denk jij dat ik tijd heb voor die nonsens? Hard werken, ijverig zijn, goed voor anderen zorgen en dan komt die schat vanzelf wel!” Zilverstraaltje zei “dank je wel beste mier, maar ik denk niet dat ik ‘m zo ga vinden, ik ga weer verder!”.
Dagenlang liep Zilverstraaltje, langs wegen en door dorpen tot zij bij bergen kwam. Een grote arend zat midden op de weg peinzend in de verte te kijken. “Goedendag, beste arend” zei Zilverstraaltje, “weet jij misschien waar ik de schat kan vinden die achter de maan en onder de zon verborgen is? “ “Jazeker” zei de arend. “Vlieg hoog en ver, doorzoek de hoge bergen en kijk in de diepe dalen, volg de stroom tot aan het einde en bovenop de top van de achtste berg van links zul je ‘m vinden.” Zilverstraaltje keek eens achterom naar haar eigen kleine vleugeltjes en had zo haar bedenkingen bij de aanwijzingen van de arend. En eigenlijk geloofde ze ook niet dat ze daar de schat zou vinden.
Nog steeds blijmoedig liep Zilverstraaltje verder en kwam bij een klaterend bergbeekje uit. Daar stond het mooiste witte paard dat zij ooit gezien had. “Oh, prachtig paard, jij weet vast wel waar ik de schat kan vinden!” Het paard, enigszins gevleid door het elfje, antwoordde: “tuurlijk lief elfje! Ren zo snel als je kan door woestijnen en steppe, drink de wind en volg je neus! In die verre verte zal jij je schat vinden!” “Kan je mij er misschien naar toe brengen?” vroeg het elfje. “Eh nee, dat zal niet gaan….ik moet nog wat bokken en ronddraven en wat indruk maken op die mooie merrie drie weiden verderop. Het spijt mij, maar die dame gaat voor! Anders pikt die lelijke bruine hengst van de buren haar in!” “Liefde gaat voor, dat begrijp ik wel hoor!”zei het elfje en vervolgde haar weg.
Na drie maanden en vele dieren kwam zij in het bos de kikker tegen. En weer vroeg zij of de kikker haar misschien kon vertellen waar zij de schat zou kunnen vinden. “Van een schat weet ik niks. Maar als ik jou was, zou ik lekker door het gras huppelen, eens een flinke duik in die vijver maken en heerlijk spetteren! En dan rust je fijn uit in de warme zon op die steen daar! Kijk wel uit voor snavels en lange poten, die zijn gevaarlijk.” Maar het elfje was vastbesloten de schat te vinden en had weinig zin om te gaan lopen lummelen met de kikker. Zij nam afscheid van de kikker en trok verder.
Ondertussen begon Zilverstraaltje zich wel eenzaam te voelen. Zij was al zo lang onderweg, zij miste de elfjes in het grote elfenbos en vroeg zich af of ze die schat ooit zou vinden. Moest ze terug gaan? Was het een kansloze missie? Maar nee, Zilverstraaltje wilde het nog niet opgeven en moest er niet aan denken onverrichter zake naar huis terug te keren. De schat moest toch ergens te vinden zijn!
Terwijl Zilverstraaltje hierover nadacht, zag zij een oude wijze vrouw op een stoeltje voor haar voordeur zitten. Zij breide een klein truitje en aan haar voeten kroop een peuter rond. Zilverstraaltje vroeg de oude vrouw of zij even op het lege stoeltje naast haar mocht gaan zitten. “Ja hoor”, zei de vrouw. “Wat zit je dwars?” vroeg zij aan Zilverstraaltje toen deze een diepe zucht slaakte. “Tja, ik zoek een schat. Die is verborgen achter de maan en onder de zon. Ik heb alle dieren die ik tegenkwam gevraagd of zij me konden vertellen waar ik die kon vinden. Maar geen enkel dier had een antwoord waar ik iets aan had.” “Arm Zilverstraaltje. En toch is het helemaal niet zo moeilijk hoor!” “O nee?” “De schat”, zei de wijze oude vrouw, “is heel dichtbij. Geniet van dit moment. Waardeer niet alleen de zon maar ook de regen, wees blij met iedere dag en nacht, met de winter en de zomer, blijf blijmoedig bij voorspoed maar ook bij tegenspoed en je zult de schat vinden. Want deze is verborgen in je hart en alleen wanneer je nu, in het moment, helemaal stil bent, zal je een blik kunnen werpen op die schat die in jou verborgen is. “ Zilverstraaltje was helemaal verbluft. “Dus ik heb die hele reis voor niets gemaakt?” vroeg zij een beetje nijdig. “Welnee, wat hebben al die ontmoetingen je geleerd? Wat heb je allemaal gezien en wat heb je over jezelf geleerd terwijl je onderweg was? Wil je zeggen dat je nog dezelfde Zilverstraal bent die maanden geleden is vertrokken uit het blijde bos?”
“Daar heb ik eigenlijk nog niet zo over nagedacht” antwoordde Zilverstraaltje. “Ga maar hier naast me zitten, brei een trui en wees stil. De schat zal zich dan vanzelf aan je laten zien. Dan weet je dat het tijd is om terug te gaan naar het elfenbos en jouw schat te delen met de anderen,” zo sprak de wijze vrouw. En zo geschiedde.
Het elfje en de schat
In het grote blijde bos woonden de elfjes: een grote groep leefde vreedzaam en gelukkig. Zij zorgden voor de bloemetjes, de bomen, het gras, het water en de dieren. Zilverstraaltje was ook een elfje en woonde in deze groep. Maar Zilverstraaltje was niet blij: zij had gehoord over de schat. Een schat van onmetelijke waarde verborgen achter de maan en onder de zon. Jaren en jaren dacht zij aan de schat, zij was rusteloos en wilde op onderzoek uit. Nog nooit had een elfje dat gedaan. Maar omdat zij zo ongelukkig was gaf de elfenkoning haar permissie om op zoek te gaan.
Op een mooie zomermorgen vertrok Zilverstraaltje, op zoek naar de schat. Zij liep door het bos, zij liep door velden en langs weilanden. Op de grens van bos en weiland zag zij een grote mierenhoop. Zij sprak een mier aan: “oh vlijtige mier, weet jij soms waar ik de schat kan vinden die verborgen is achter de maan en onder de zon?” “Nou, nou,” zei de mier. “Denk jij dat ik tijd heb voor die nonsens? Hard werken, ijverig zijn, goed voor anderen zorgen en dan komt die schat vanzelf wel!” Zilverstraaltje zei “dank je wel beste mier, maar ik denk niet dat ik ‘m zo ga vinden, ik ga weer verder!”.
Dagenlang liep Zilverstraaltje, langs wegen en door dorpen tot zij bij bergen kwam. Een grote arend zat midden op de weg peinzend in de verte te kijken. “Goedendag, beste arend” zei Zilverstraaltje, “weet jij misschien waar ik de schat kan vinden die achter de maan en onder de zon verborgen is? “ “Jazeker” zei de arend. “Vlieg hoog en ver, doorzoek de hoge bergen en kijk in de diepe dalen, volg de stroom tot aan het einde en bovenop de top van de achtste berg van links zul je ‘m vinden.” Zilverstraaltje keek eens achterom naar haar eigen kleine vleugeltjes en had zo haar bedenkingen bij de aanwijzingen van de arend. En eigenlijk geloofde ze ook niet dat ze daar de schat zou vinden.
Nog steeds blijmoedig liep Zilverstraaltje verder en kwam bij een klaterend bergbeekje uit. Daar stond het mooiste witte paard dat zij ooit gezien had. “Oh, prachtig paard, jij weet vast wel waar ik de schat kan vinden!” Het paard, enigszins gevleid door het elfje, antwoordde: “tuurlijk lief elfje! Ren zo snel als je kan door woestijnen en steppe, drink de wind en volg je neus! In die verre verte zal jij je schat vinden!” “Kan je mij er misschien naar toe brengen?” vroeg het elfje. “Eh nee, dat zal niet gaan….ik moet nog wat bokken en ronddraven en wat indruk maken op die mooie merrie drie weiden verderop. Het spijt mij, maar die dame gaat voor! Anders pikt die lelijke bruine hengst van de buren haar in!” “Liefde gaat voor, dat begrijp ik wel hoor!”zei het elfje en vervolgde haar weg.
Na drie maanden en vele dieren kwam zij in het bos de kikker tegen. En weer vroeg zij of de kikker haar misschien kon vertellen waar zij de schat zou kunnen vinden. “Van een schat weet ik niks. Maar als ik jou was, zou ik lekker door het gras huppelen, eens een flinke duik in die vijver maken en heerlijk spetteren! En dan rust je fijn uit in de warme zon op die steen daar! Kijk wel uit voor snavels en lange poten, die zijn gevaarlijk.” Maar het elfje was vastbesloten de schat te vinden en had weinig zin om te gaan lopen lummelen met de kikker. Zij nam afscheid van de kikker en trok verder.
Ondertussen begon Zilverstraaltje zich wel eenzaam te voelen. Zij was al zo lang onderweg, zij miste de elfjes in het grote elfenbos en vroeg zich af of ze die schat ooit zou vinden. Moest ze terug gaan? Was het een kansloze missie? Maar nee, Zilverstraaltje wilde het nog niet opgeven en moest er niet aan denken onverrichter zake naar huis terug te keren. De schat moest toch ergens te vinden zijn!
Terwijl Zilverstraaltje hierover nadacht, zag zij een oude wijze vrouw op een stoeltje voor haar voordeur zitten. Zij breide een klein truitje en aan haar voeten kroop een peuter rond. Zilverstraaltje vroeg de oude vrouw of zij even op het lege stoeltje naast haar mocht gaan zitten. “Ja hoor”, zei de vrouw. “Wat zit je dwars?” vroeg zij aan Zilverstraaltje toen deze een diepe zucht slaakte. “Tja, ik zoek een schat. Die is verborgen achter de maan en onder de zon. Ik heb alle dieren die ik tegenkwam gevraagd of zij me konden vertellen waar ik die kon vinden. Maar geen enkel dier had een antwoord waar ik iets aan had.” “Arm Zilverstraaltje. En toch is het helemaal niet zo moeilijk hoor!” “O nee?” “De schat”, zei de wijze oude vrouw, “is heel dichtbij. Geniet van dit moment. Waardeer niet alleen de zon maar ook de regen, wees blij met iedere dag en nacht, met de winter en de zomer, blijf blijmoedig bij voorspoed maar ook bij tegenspoed en je zult de schat vinden. Want deze is verborgen in je hart en alleen wanneer je nu, in het moment, helemaal stil bent, zal je een blik kunnen werpen op die schat die in jou verborgen is. “ Zilverstraaltje was helemaal verbluft. “Dus ik heb die hele reis voor niets gemaakt?” vroeg zij een beetje nijdig. “Welnee, wat hebben al die ontmoetingen je geleerd? Wat heb je allemaal gezien en wat heb je over jezelf geleerd terwijl je onderweg was? Wil je zeggen dat je nog dezelfde Zilverstraal bent die maanden geleden is vertrokken uit het blijde bos?”
“Daar heb ik eigenlijk nog niet zo over nagedacht” antwoordde Zilverstraaltje. “Ga maar hier naast me zitten, brei een trui en wees stil. De schat zal zich dan vanzelf aan je laten zien. Dan weet je dat het tijd is om terug te gaan naar het elfenbos en jouw schat te delen met de anderen,” zo sprak de wijze vrouw. En zo geschiedde.
woensdag 24 maart 2010
Over gewicht
De periode van diëten volgen is weer aangebroken. Het voorjaar is het moment bij uitstek om huis en lijf eens grondig aan te pakken en op te ruimen. Je kunt je daarbij wel afvragen hoe zinvol dat eigenlijk is. Het dieet dan welteverstaan. Want wist je dat…..
• We vaak gedachteloos eten terwijl we andere dingen doen zoals televisie kijken, praten met gezinsleden of gasten, aandacht geven aan de kinderen?
• We dan helemaal niet in de gaten hebben hoeveel we nu eigenlijk eten?
• Dat we vaak eten terwijl we eigenlijk helemaal geen honger meer hebben?
• Maar gewoon, omdat we graag iets in onze mond stoppen?
• Diëten meestal niet werken op lange termijn omdat we ons niet bewust zijn van ons eetgedrag dus weer terugvallen in oude patronen?
• Overgewichtige mensen vaak ondervoed zijn omdat zij veel lege calorieën eten en daardoor noodzakelijke voedingsstoffen tekort komen?
• Voeding vaak als fopspeen dient bij allerlei ongenoegens zoals frustratie, boosheid, verdriet en weinig aandacht voor het zelf?
Wat is er nodig om dit tij te keren? Erkenning dat overgewicht het resultaat is van zowel voedingskeuze als gedrag.
Voedingskeuze
Eigenlijk is er niets nieuws onder de zon: ontbijt, lunch en een warme maaltijd met vooral veel verse groenten en fruit en er is geen vuiltje aan de lucht. De narigheid ontstaat door snoepen, zogenaamde verantwoorde tussendoortjes (die zeer rijk zijn aan suiker), frisdrank, zuiveldranken en toetjes vol met suiker. Vooral suiker is een naar goedje: het zorgt voor schommelingen in je bloedsuikerspiegel waardoor je je slap voelt en weer wil eten en bovendien is het nog verslavend ook.
Pizza’s, de chinees, junkfood, kant-en-klaar maaltijden passen niet in een gezond dagmenu. Je kan jezelf wel voor de gek houden door te vinden dat je het veel te druk hebt om goed te eten: uiteindelijk heb je jezelf ermee.
Gedrag
Waarom doen we onszelf dit aan? Als het dan zo simpel is……
Het begint met de vraag: wat is hier aan de hand? Wat is jouw voordeel om niet goed te eten? Om veel te snoepen? Het antwoord op die vraag draagt de oplossing al in zich. Ben je gefrustreerd, boos of verdrietig, vraag je dan af of snoep het enige is dat je kan troosten.
Het is verleidelijk om bij grote drukte maar een pizza te bestellen. Realiseer je dat voor topprestaties, topvoeding nodig is. Het klaarmaken van een goede maaltijd hoeft niet veel tijd te kosten en kan een moment van rust zijn. En momenten van rust leveren weer inspiratie op voor creatieve oplossingen op andere terreinen!
Wanneer je in de verleiding komt om te snoepen of snacken, creëer een time-out. Vraag jezelf af of je dit écht op wil eten of dat er wellicht iets anders is dat aandacht nodig heeft. Laat gedachteloos eten achter je en wordt bewust van wat je in je mond stopt.
En bedenk, falen bestaat niet wel feedback.
Positieve intentie
Hierboven noemde ik het al even: het voordeel dat je hebt bij bepaald gedrag. Want al ons gedrag wordt gestuurd door een positieve intentie ook al ben je daar vaak niet van bewust. Wanneer je weet wat de positieve intentie achter je eetgedrag is (bijvoorbeeld gezelligheid, waardering) kan je op zoek gaan naar een alternatief.
• We vaak gedachteloos eten terwijl we andere dingen doen zoals televisie kijken, praten met gezinsleden of gasten, aandacht geven aan de kinderen?
• We dan helemaal niet in de gaten hebben hoeveel we nu eigenlijk eten?
• Dat we vaak eten terwijl we eigenlijk helemaal geen honger meer hebben?
• Maar gewoon, omdat we graag iets in onze mond stoppen?
• Diëten meestal niet werken op lange termijn omdat we ons niet bewust zijn van ons eetgedrag dus weer terugvallen in oude patronen?
• Overgewichtige mensen vaak ondervoed zijn omdat zij veel lege calorieën eten en daardoor noodzakelijke voedingsstoffen tekort komen?
• Voeding vaak als fopspeen dient bij allerlei ongenoegens zoals frustratie, boosheid, verdriet en weinig aandacht voor het zelf?
Wat is er nodig om dit tij te keren? Erkenning dat overgewicht het resultaat is van zowel voedingskeuze als gedrag.
Voedingskeuze
Eigenlijk is er niets nieuws onder de zon: ontbijt, lunch en een warme maaltijd met vooral veel verse groenten en fruit en er is geen vuiltje aan de lucht. De narigheid ontstaat door snoepen, zogenaamde verantwoorde tussendoortjes (die zeer rijk zijn aan suiker), frisdrank, zuiveldranken en toetjes vol met suiker. Vooral suiker is een naar goedje: het zorgt voor schommelingen in je bloedsuikerspiegel waardoor je je slap voelt en weer wil eten en bovendien is het nog verslavend ook.
Pizza’s, de chinees, junkfood, kant-en-klaar maaltijden passen niet in een gezond dagmenu. Je kan jezelf wel voor de gek houden door te vinden dat je het veel te druk hebt om goed te eten: uiteindelijk heb je jezelf ermee.
Gedrag
Waarom doen we onszelf dit aan? Als het dan zo simpel is……
Het begint met de vraag: wat is hier aan de hand? Wat is jouw voordeel om niet goed te eten? Om veel te snoepen? Het antwoord op die vraag draagt de oplossing al in zich. Ben je gefrustreerd, boos of verdrietig, vraag je dan af of snoep het enige is dat je kan troosten.
Het is verleidelijk om bij grote drukte maar een pizza te bestellen. Realiseer je dat voor topprestaties, topvoeding nodig is. Het klaarmaken van een goede maaltijd hoeft niet veel tijd te kosten en kan een moment van rust zijn. En momenten van rust leveren weer inspiratie op voor creatieve oplossingen op andere terreinen!
Wanneer je in de verleiding komt om te snoepen of snacken, creëer een time-out. Vraag jezelf af of je dit écht op wil eten of dat er wellicht iets anders is dat aandacht nodig heeft. Laat gedachteloos eten achter je en wordt bewust van wat je in je mond stopt.
En bedenk, falen bestaat niet wel feedback.
Positieve intentie
Hierboven noemde ik het al even: het voordeel dat je hebt bij bepaald gedrag. Want al ons gedrag wordt gestuurd door een positieve intentie ook al ben je daar vaak niet van bewust. Wanneer je weet wat de positieve intentie achter je eetgedrag is (bijvoorbeeld gezelligheid, waardering) kan je op zoek gaan naar een alternatief.
Abonneren op:
Posts (Atom)