Terugkijkend naar mijn blogs is het centrale thema altijd verandering: het verschil tussen hoe het nu is en hoe het zou moeten zijn. Denken we. Ik heb net het boekje ‘Dromen, durven, doen’ van Ben Tiggelaar gelezen. Dat geeft weer een aantal eye-openers waarom het managen van jezelf zo lastig is.
Veranderen gaat in fasen:
1. de fase voor het overwegen van een verandering
2. het overwegen van de verandering
3. de voorbereiding van de verandering
4. de actie
5. het onderhoud
Dat herken ik wel! Bij mezelf maar ook bij anderen. In mijn praktijk heb ik altijd cliënten die iets willen veranderen: hun werk, hun relatie, hun leven, hun gewicht. Doorgaans zijn we dan aangeland in fase twee of drie. Wanneer je je realiseert in welke fase je eigenlijk zit, dan is het gemakkelijker te bedenken hoe je verder moet gaan.
Een heel leuk model is ‘De Creatiespiraal’ van Marinus Knoope. Heel inspirerend ook: hij beschrijft de volgende stappen:
1e kwadrant van de cirkel: wensen – verbeelden – geloven
2e kwadrant van de cirkel: uiten – onderzoeken – plannen
3e kwadrant van de cirkel: beslissen – handelen – volharden
4e kwadrant van de cirkel: ontvangen – waarderen – ontspannen
En zo zijn we weer terug aan het begin.
Waarom heb ik het hier nu over? Veranderen is niet iets wat je van gisteren op vandaag gerealiseerd hebt. We worden allemaal geregeerd door automatische patronen in ons hoofd. Op zich gemakkelijk want wanneer je over alles uitgebreid moest nadenken gebeurde er weinig. Maar bij verandering lastig: je moet je automatische patroon even vaarwel zeggen en een nieuw patroon ontwikkelen. Dat betekent uit je comfort zone komen en een tijdje blijven ook. En tijdens crisismomenten val je terug in je automatische patronen.
Ben Tiggelaar gebruikt in zijn boek de metafoor van het kind dat lopen leert. Hoe doe je dat? Met vallen en opstaan! En er is geen ouder die ooit tegen zijn kind heeft gezegd: ‘lieverd, laat maar dat lopen, dat gaat jou niet lukken. Je bent een typische kruiper….’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten